شروع کردن یک متن کار چندان راحتی نیست، شاید ده‌ بار بنویسیم و پاک کنیم، متن را کمی تا قسمتی تغییر دهیم و جمله‌ها را جابه‌جا کنیم تا به متن دلخواه‌مان برسیم. اما همه‌ی این‌ها به موضوع هم بستگی دارد. شاید بهترین آغاز برای یک متن این باشد که سرراست و بی‌طول و تفصیل برویم سر اصل موضوعپایان عصر لگینگ ها . براین اساس، نگارنده این سطور هم ترجیح می‌دهد بگوید قرار است از چه بنویسد. راستش بنا بر این است در چندین و چند یادداشت درباره‌ی مد شهرمان بخوانیم و نگاهی به پوشیدنی‌های مردمان  بیاندازیم، گاهی تعریف کنیم از خوش‌سلیقگی‌ها و خلاقیت‌های دوزنده‌ها و طراحان این حوالی و گاهی انتقاد کنیم از کج‌سلیقگی‌ها و تکرار و تقلیدها -که کم هم نیستند- با چاشنی غر. چرا در تحریریه تصمیم گرفتیم در این باره بنویسیم؟ از کجا این ایده به سرمان افتاد که درباره‌ی پوشش مردمان تهران و پوشیدنی‌هایی که طراحان و دوزنده‌ها برایمان تدارک می‌بینند بنویسیم؟ از آن‌جا که در همه‌ی مجله‌ها و نشریات مد و سبک زندگی از مدهای سال و دست‌پخت‌های طراحان بزرگ می‌خوانیم اما به مد شهری و پوشش‌های رایج مردمان تقریبا هیچ‌کس وقعی نمی‌نهد و جا داشت این موضوع  هم مورد توجه قرار گیرد.

خب بعد از این مقدمه‌ی مختصر بد نیست برویم سر اصل مطلب‌ که نوید پایان عصر لگینگ‌ ها ی محبوب است. البته عمر این پوشیدنی‌های دوست‌ داشتنی و محبوب به این زودی‌ها تمام نخواهد شد اما از ظاهر شدن دوباره‌ی شلوارهای دم پا گشاد چنین برمی‌آید که رقبای جدی برای آن‌ها پیدا شده‌اند. سه-چهار سالی می‌شود که ساق شلواری‌ها یا به قول فرنگی‌ها لگینگ‌ها و شلوار جین‌ های چسبان- اسکینی جین‌ها – یکه‌تاز عرصه‌ی مد و پوشش هستند. پوشش‌های راحت و همه فن حریفی که تقریبا  با هر سلیقه و سبک و سیاقی هم‌آهنگ هستند و البته مقرون به صرفه، عاملی که نمی‌توان در محبوبیت‌شان دست‌کم گرفت. با دو عدد لگینگ می‌شود یک فصل یا حتی دو فصل سر کرد و برای هماهنگ شدن یا به اصطلاح ست کردن هم لازم نیست زحمت چندانی به خودمان بدهیم. اما ظاهرا طراحان هم مثل بسیاری از ما، حوصله‌شان از یکنواختی به سر آمد و تصمیم گرفتند به حکمرانی این پوشیدنی‌های محبوب پایان دهند. اگر از چند ماه پیش مرتب به وب‌سایت‌های طراحان مد شهری سر زده باشید، حتما دیده‌اید سبک و سیاق کلاسیک خودنمایی می‌کند، شکل و شمایل تن‌پوش‌ها و پای‌پوش‌های نوظهور  حال و  دهه‌ی هفتاد میلادی را به یادمان می‌آوردند از شلوارهای دم‌پا گشاد که بعد از سال‌ها غیبت دوباره بر رگال‌ها ظاهر شده‌اند تا دامن‌های مینی‌ژوپ دکمه دار،شومیز های طرح‌دار یا یقه پاپیونی و بلوزهای با آستین‌های گشاد به سبک اسپانیایی و کفش‌های آکسفوردی هنوز و همچنان محبوب. اگر سری به مراکز خرید بزنیم می‌بینیم این موج به تهران هم رسیده است . کفش‌فروشی‌ها پر شده‌اند از نیم‌بوت‌های با پاشنه‌های پهن –که تابستان شاهد خودنمایی صندل‌هایی با این شکل و شمایل بودیم-و ارتشی-Military Boots. بوت‌های ساق بلند هم صحنه را واگذار کرده‌اند و  گوشه‌نشین شده‌ و تغییر و تحولات را نظاره می‌کنند. اما از شلوارهای دم‌ پا گشاد که همراه و هم‌نشین این پاپوش ها هستند هنوز خبری نیست و بسیاری که چندان علاقه‌ای به آخرین مدهای روز ندارند ترجیح می‌دهند همچنان لگینگ‌ های راحت را بر تن کنند اما بعید نیست از بهار سال پیش رو شاهد حضور شلوارهای دم پا گشاد بر تن خوش پوشان و پیشروان مد روز باشیم.

منبع عکس‌ها در پایان عصر لگینگ ها : سایت ماسیمو دوتی , پینترست